04-05 juni 2016

Overweging

1 Koningen 17,17-24
Lucas 7,11-17

God laat zich ontroeren door uitzonderlijk lijden. En welk een lijden! In de eerste lezing gaat het om een moeder wier kind zo ziek is dat het gaat sterven. En in het evangelie gaat het om een moeder die al weduwe is en nu haar enig kind heeft verloren.

Vroeger gebeurde dat vaker dan nu. Nu zijn de medische voorzieningen heel goed en komt sterfte onder kinderen of jong volwassenen minder voor. Maar tegenwoordig worden vaders en moeders steeds ouder. Dat is ook een gevolg van de vooruitgang in de medische wetenschap. En door die hoge ouderdom neemt dan de kans toe dat een oude vader of moeder toch een kind gaat verliezen. Ik heb het toch al wat keertjes meegemaakt in mijn pastorale praktijk dat een bewoner die zelf in de tachtig is een zoon of dochter verliest die rond de zestig is, bijvoorbeeld. Wat het verdriet betreft, doet de leeftijd er niet zo toe. Geen enkele vader of moeder wil dat zijn of haar kind eerder sterft. Dat voelt als heel onrechtvaardig en als niet natuurlijk. Ik hoor een oude vader of moeder dan ook soms zeggen: waarom heeft God mij niet genomen?

Jezus is ten diepste geroerd en verdrietig als hij hoort dat een weduwe uit Naim haar enige zoon heeft verloren. Hij voelde medelijden met haar en sprak: Schrei maar niet. Een weduwe in Jezus’ tijd die haar enige zoon verliest staat moederziel alleen in het leven en is overgeleverd aan armoede en misère. Jezus heeft medelijden met het lijden en uit dit medelijden komt het heil voort, welt nieuw leven op: die eenzame vrouw wordt opnieuw moeder. Haar zoon komt tot leven. De omstanders zien er een teken Gods in: God heeft genadig neergezien op zijn volk. Aldus eindigt de evangelielezing.

Die laatste zin – God heeft genadig neergezien op zijn volk – geeft ons een idee over hoe we dit verhaal mogen verstaan. De moeder in het evangelieverhaal kan staan voor het volk van God. Wij gelovigen vormen samen het volk van God. Dat is niet hetzelfde als het instituut Kerk, maar de kerkgemeenschap, alle mensen die hun heil van God verwachten, alle mensen die Jezus willen navolgen.

De kerkgemeenschap waartoe we behoren is als een moeder. Via onze onderlinge banden als broeders en zusters in Jezus Christus dringt de moederliefde van de kerk in ons door. “Helpt elkaar zulke lasten dragen; op die manier zult ge de wet van Christus vervullen”, zegt Paulus in een brief aan de christenen van Galaten. En in weer een andere brief zegt Paulus: “Bekleedt u dan, als Gods heilige en geliefde uitverkorenen, met tedere ontferming, goedheid, deemoed, zachtheid en geduld. Verdraagt elkaar en vergeeft elkander, als de een tegen de ander een grief heeft.”

Deze liefde roept ons op niet snel te oordelen en te veroordelen, want daarmee sluiten we een medebroeder of medezuster buiten. Niemand is volmaakt, we hebben allemaal onze beperkingen. Wij kunnen doden niet levend maken. Maar we kunnen elkaar wel steunen als er sprake is van rouw of lijden. Als we dat echt doen, mogen we vol vertrouwen Jezus tegemoet gaan, want we weten dat zijn liefde het opnieuw zal halen. Jezus zal genezen en uit de doden doen opstaan, juist omwille van de liefde die wij als zijn gemeenschap aan Hem betonen. Hij is onze redding.

Wij mogen in Jezus’ liefde wonen, en vanuit die liefde anderen bijstaan. Laten we dat blijven doen. Laten we hier en nu op onze bescheiden-menselijke wijze leven brengen bij elkaar. Dan zal God zich buigen over het leven over de dood heen.

Amen.

Verwante berichten

2e zondag advent: 5-6 dec... _______________ _ Kromme wegen recht maken_ De advent is een uitermate rijke tijd op liturgisch vlak met mooie lezingen en het bijhorend ritueel van de adventskrans met
25-26 juli 2020 Beste medegelovigen Vorige week vertelde Jezus drie parabels over het Rijk der hemelen, vandaag voegt Hij er drie aan toe: de parabel van de verborgen schat, van
17-18 dec.2021 2021-12-18/19 P Van der Straten Lucas 1,39-56 Micha 5,1-4a Twee vrouwen in blijde verwachting ontmoeten elkaar. Wat moet daar allemaal niet verteld zijn? Het verlangen om elkaar
21-22 september 2024 Wie is de grootste ?                             Jak.3,16-4,3       Mc 9, 30-37 Wie is de grootste?  Dat is een vraag die de mensen altijd weer bezig houdt, bijvoorbeeld bij vele
09-10 september 23 zondag door het jaar A                                                   9-10 sept 2023 Beste medegelovigen, Vermanen, berispen, verantwoordelijkheid nemen ten aanzien van je naaste: dat is het onderwerp van de lezingen
9-10 januari 2016 Zondag 10 januari 2016 Jezus gaat zich laten dopen. Lc3,15-16.21-22 Als wij horen spreken over een doopsel zien we waarschijnlijk in onze verbeelding een babytje op de
1-2 oktober 2016 In de eerste lezing zien we de profeet Habakuk die het onrecht en de ellende in de wereld niet langer kan aanzien. Hij wil dat het stopt,
startviering 18 september... Beste medeparochianen, Ja voor onze start hebben wij met de liturgische werkgroep gekozen om dit jaar het thema “ bouwen” te nemen. We vonden het heel toepasselijk
21-22 mei 2016 Beste medegelovigen , Vandaag geen gemakkelijke lezingen die eigenlijk van ons veel geduld, heel veel geduld vragen. Als moeder van 5 kinderen kreeg ik wel eens de
16-17 juli 2022 Het beste deel ?                                  Gen 18, 1-10a     Lc 10, 38-42 Beide schriftlezingen hebben met gastvrijheid te maken maar de sfeer die ze oproepen is wel heel verschillend.