Beste medegelovigen,
Op dit feest van Maria tenhemelopneming wil ik blij en dankbaar, als vrouw en als moeder, samen met jullie opkijken naar ons aller moeder: Maria.
In tegenstelling tot de meeste kerkelijke feesten is het vandaag niet Jezus die centraal staat maar Maria. Het is wel vreemd want in de evangelies net als in de liturgie van de kerk staan ‘Jezus’ woorden en daden centraal. Maria komt er maar terloops ter sprake. En toch krijgt dit feest zoveel aandacht. De figuur van Maria blijft ons aantrekken. Je moet maar naar één of ander Mariaal bedevaartsoord bezoeken om te zien hoe de vele kaarsjes er branden. Dit getuigt van de affectie van zo veel mensen voor haar.
Wat maakt Maria zo bijzonder?
Ten eerste is ze heel herkenbaar voor ons, mensen. De manier waarop ze aan het woord komt in de evangelies zonder fransjes. Ze komt naar voor als klein, eenvoudig en kwetsbaar. Een onbeduidend meisjes uit Nazareth dat de vreugde maar ook de pijn meemaakt, net zoals zo veel andere moeders. Een vrouw die niet altijd de weg begrijpt die haar zoon vastberaden wil gaan. Zo herkenbaar als wij moeders die ons zorgen maken voor onze kinderen. Kinderen groeien op, worden tieners en twintigers en bezorgen je naast grote vreugde en trots ook angst en zorgen, pijn en tranen. Als moeder lig je in het weekend uren wakker, wachtend op de verlossende klik in het slot van de voordeur. En wat doe je ondertussen? ‘ Wees gegroet , Maria….. Wat doe je terwijl oma op de operatietafel ligt? Als een vriend vecht voor zijn leven? Weesgegroet, Maria…. Hoe verbijt en verbid je je angst om een kind dat eigenzinnig een vreemde groep vrienden heeft? Weesgegroet, Maria……
Moeder Gods, verheven boven alle vrouwen, onbevlekt ontvangen, het mag van mij allemaal, maar ik hou van Maria die anders ook is. Ik zie haar een beetje als gelijke, als lotgenote. Want ik weet zeker dat zij ook heeft afgezien om die zoon van haar. Stel je voor: Hij laat zijn vaders beroep voor wat het is en trekt de woestijn in. Hij gaat om met heel special volk, leeft van de ene dag in de andere en heeft geen steen om zijn hoofd op neer te leggen. Natuurlijk had zij daar moeite mee. Bovendien krijgt ze op elke vraag die ze stelt , een wedervraag als antwoord.
Denk maar aan:
‘Kind, waarom heb je ons dit aangedaan? Je vader en ik hebben doodsangsten uitgestaan! Als antwoord een wedervraag: Waarom zocht je me? Zo herkenbaar voor elke moeder hier: ‘ Waarom maak je je zorgen om mij?
‘Zij hebben geen wijn meer’
Antwoord en wedervraag: Vrouw, is dat soms uw zaak ? Alweer zo herkenbaar…Mama toch, dit zijn mijn zaken!!
Zo is Maria mij lief geworden
Ik hou van een Maria zoals ze vanuit de bijbel tot mij komt: een maria die een geloofsweg is gegaan
Ik hou van een Maria die Gods lof zong, ook al wist ze niet wat de dag van morgen brengen zou.
Ik hou van een Maria die krediet gaf aan haar zoon, ook al lag ze ’ s nachts wakker van de zorgen.
Ik hou van een Maria die haar zoon zo heeft losgelaten dat hij het heil van de wereld kon worden.
Ik hou van een Maria die haar zoon zo liefhad (haar enige zoon, want zo is er maar één) dat ze uiteindelijk stond waar ik hoop nooit te moeten staan: onder het kruis.
Natuurlijk heeft hij het zichzelf aangedaan. Hij moest zich maar niet opstellen tegen joodse wetgeleerden. Hij moest maar geen partij kiezen voor armen en vreemdelingen, voor kinderen, voor vrouwen en zondaars. Ja, hij heeft het gezocht. Maar JIJ was er Maria, vrouw en moeder, toen er niemand was. Je hebt zijn doodsstrijd meegemaakt, zijn kreten gehoord, zijn vernedering gezien, zijn godsverlatenheid en zijn angst.
Is dat niet wat elke moeder doet? Die kinderen van ons, ze gaan hun eigen weg en stellen wedervragen als antwoord. Maar in nood gaat moeder hen opzoeken en houdt de wacht. Desnoods tot onder het kruis.
Goed dat we een moeder hebben van wie we het kunnen leren: Maria.
Dank je wel, Maria