Zondag 18 oktober 2015 Wil je besturen, dan moet je dienen Mc 10.35.45

Beste medegelovigen,
Jezus wees zijn ruzieënde leerlingen er op: ‘Jullie weten dat de zogenaamde bestuurders van de volken hen onderdrukken en dat de grote misbruik maken van hun macht over hen.’
En inderdaad, ook wij herkennen dat. Tot op de dag van gisteren en van vandaag maken we het overal in de wereld mee hoe potentaten zich aan hun machtspositie vastklampen, zelfs ten koste van honderdduizende doden en miljoenen vluchtelingen. Zo ver kunne mensen geraken door ambitie en machtswellust! Daarom waarschuwt Jezus zijn volgelingen reeds voor het prille begin daarvan.
Jezus staat zeker niet afwijzend tegenover verantwoordelijkheid en leiding- die heeft hij trouwens zelf op een uitzonderlijke wijze opgenomen- maar geeft er wel een paradoxale invulling aan: ‘voorgaan en besturen in zijn geest’ betekent’ dienen’ want dat deed hij zelf met inzet van heel zijn leven.
Want ‘dienen’ voor ons concreet betekent zal het leven wel duidelijk maken: geen slaafs involgen van individuele eisen maar zoveel mogelijk iedereen beluisteren en in overleg zorg dragen, zowel voor mensen afzonderlijk als voor het algemeen belang.
Die levenshouding kan met allerlei vergelijkingen uitgebeeld worden:
– de eerste lezing gebruikte het oudtestamentische begrip van een zoenoffer, het rituele slachtofferen van een dier waarmee men tekortkomingen weer goed dacht te maken
-het evangelie spreekt van een losprijs, een geldsom om mensen uit slavernij vrij te kopen
– in de zondagmis bezingen we Jezus met woorden uit het Johannesevangelie als Lams Gods dat de zonden van de wereld wegneemt
Ik zou de meer moderne idee solidariteit willen gebruiken:
-dat we, zoals in een kinderkamer of in een woonwijk, mee de janboel opruimen die we zelf niet( of maar gedeeltelijk) hebben aangericht
-dat we, ieder naar zijn vermogen, al dan niet in een leidende rol, meewerken aan de betere wereld waarvoor Jezus zijn leven gaf.