27e zondag: Preek van 3-4 oktober 2015

Beste Medegelovigen,
Er zijn bijbelteksten waar ik het moeilijk mee heb.
Zoals vandaag.” Staat het een man vrij zijn vrouw te verstoten? ”Of : Dat een vrouw onderdanig moet zijn aan de man. Of aan de eerste lezing uit het boek genesis, waarin staat dat de vrouw geschapen is als een hulp voor de man.
Ik ,als vrouw, heb het daar wel zeer moeilijk mee. Waarschijnlijk moet ik dit verhaal wel anders verstaan. Misschien is die vertaling niet zo goed. En met wat opzoekwerk vond ik dit.
“Het is niet goed dat de mens alleen blijft” hoorden we uit de eerste lezing: “ ik ga een hulp voor hem maken die bij hem past. Maar die hulp, dat betekent meer dan hulpje, knechtje. Dat hulpje moeten we verstaan als partner, als een “tegenover” als een vis à vis.
God schiep de vrouw als ‘de ander’ als degene die in dialoog met de mens treedt, hem aankijkt, hem aanspreekt, samen met hem is. Zich met hem kan verbinden. Als een partner.
Voelde mij al wel een stuk beter. We zijn partners.
Maar gaat het daar uiteindelijk wel om? Zijn we ons daarmee niet aan het verkijken op deze tekst? Gaat het niet veel dieper? Want wie de bijbel ook maar enigszins kent, weet met welke kracht, met welke nadruk, het beeld van het huwelijk tussen man en vrouw óók gebruikt wordt als beeld voor iets anders, voor de verhouding tussen God en mens.
Eigenlijk weten we het allemaal: de mens is een sociaal wezen. Hij zoekt gezelschap op. Mensen willen zich verbinden met anderen in allerlei vormen van relaties. De mens leeft van verbondenheid, van erkenning en waardering door anderen. Zonder relatie met anderen vereenzaamt de mens, wordt hij droef en ebt het leven uit hem weg.
Maar de verbondenheid met anderen heeft ook een keerzijde. De menselijke relaties zijn broos, onderhevig aan wisselvalligheid, ontgoocheling en desillusies. Vaak zelfs een bron van grote pijn als enerzijds genegenheid bekoelt of gekwetst wordt, als er afstand groeit, afwijzing en zelfs vijandschap en misbruik.
Samenleven met anderen heeft twee kanten: het kan vreugde en leven brengen én het houdt een risico van pijn en ontgoocheling.
En Toch:” het is niet goed dat de mens alleen blijft’ . God brengt dynamiek binnen in het menselijk bestaan: het leven van de ene wordt verbonden met dat van een ander! In de realiteit schuilt de toekomst van de mens, als een zaad vol belofte. God geeft aan de mensen een hulp, en die hulp is de ander.

Man en vrouw schiep hij hen, een hulp voor elkaar, maar ook een uitdaging en een opdracht: een realiteit vol kansen, dynamiek en leven, met eenheid als teken en toekomst, maar ook bedreigd door pijn.
Daarom is de relatie van man en vrouw open op het kind. Alle ouders weten wat een impact kinderen hebben op hun relatie: ze zijn niet hun evenbeeld, ook al geven ze veel vreugde. We komen ze ook tegen in hun anders zijn. Naast de blijdschap zijn er ook de zorgen en de ontgoochelingen.
Ook kinderen onderling hebben af te rekenen met hun anders zijn., soms van een broer en dan eens van een zus.
Maar die verschillen zijn er ter wille van de liefde. De liefde tussen mensen groeit en bestaat maar dank zij de “ andersheid” en verschil.
Zonder andersheid is er van liefde geen sprake. Echte liefde straalt als we de ander een plaats geven, op hem/haar onze toekomst bouwen. In hem/haar ligt een goddelijke kans, zelf als de ander niet denkt, niet voelt, niet doet zoals ik, toch is hij/zij mijn meester in de liefde, leren door hem/haar wat liefde is.

We kunnen het nog uitbreiden. De ander kan ook zeker in onze tijd de vluchteling zijn. Hen afwijzen, hen aan de grenzen van ons veilig bestaan laten verkommeren is de liefde ontlopen. Dan zal ons leven armer zijn want de liefde kan dan niet gaan schitteren.
God zegt: Het is goed dat de mens niet alléén is. Hij besluit daaruit: Ik verbind de één met de ander, ik voeg ze samen, ik link aan elkaar mannen en vrouwen, partners, vrienden, ouders en kinderen, bekenden, verwanten en vreemden, om ze, doorheen de vreugde en de pijn van het liefhebben open te maken voor ontmoeting met de grote, gans Andere. Alleen als we dan ander toelaten kunnen we ook Hem toelaten; Dan pas zal liefde volop stralen en wordt God onder ons openbaar.

Verwante berichten

2e zondag advent: 5-6 dec... _______________ _ Kromme wegen recht maken_ De advent is een uitermate rijke tijd op liturgisch vlak met mooie lezingen en het bijhorend ritueel van de adventskrans met
30-31 juli 2016 De lezingen zijn deze zondag wel heel goed op elkaar afgestemd. In alle drie, dus ook de brief van Paulus die we niet hoorden, gaat het over
13-14 juli 2024 Gezonden als christen                                                         14/07/2024 Joodse mensen proberen te leven volgens de richtlijnen van de Tora. Maar dat blijkt niet altijd te lukken. Daarom stonden er steeds weer
09-10 juli 2016 Beste medegelovigen In de eerste lezing uit het Oude Testament hoorden we hoe Mozes het Joodse volk oproept om de voorschriften en de wetten te onderhouden en
26-27 maart 2022 De vreugde van het thuis komen                                                    27/03/2022                                  De rode draad doorheen de twee lezingen van vandaag is de vreugde van het terug thuis komen. De eerste lezing
26 e zondag: Preek van Pa... Preek van 26 en 27 september 2015 (Mc 9, 38-48) In De Standaard van enkele weken geleden las ik een column van voetbalcommentator en columnist Filip Joos.
24-25 september 2016 Sommige details in deze parabel klinken ons wellicht wat vreemd in de oren. Bijvoorbeeld dat die Lazarus hoopte op wat er van de tafel zou vallen. Dat
28-29 mei 2016 Beste medegelovigen Het verhaal van de honderdman in Kafarnaüm, dat we vandaag uit het evangelie van Lucas mochten beluisteren is een vreemd voorbeeld van geloof. Net omdat
Nieuwsbrief OKRA
22-23 jan. 2022/01/22/23 —Lc; 1,1-4 en 4,14-21 en 1 kor 12,12-30 De tweede helft van de voorbije week stond Nederland in rep en roer naar aanleiding van een reportage
30e zondag: 24-25 oktober... Beste Medegelovigen Bij het voorbereiden van deze homilie kwam ik tot de bedenking, dat wij in ons leven ook momenten hebben van blindheid. We zeggen wel eens: