Zondag 10 januari 2016 Jezus gaat zich laten dopen. Lc3,15-16.21-22

Als wij horen spreken over een doopsel zien we waarschijnlijk in onze verbeelding een babytje op de arm van zijn moeder, verwonderd en misschien luid protesterend op het ogenblik dat het doopwater over zijn hoofdje vloeit. Jezus’ doopsel dat we vandaag gedenken verliep heel anders. Zijn naam had hij al gekregen, bij de besnijdenis acht dagen na zijn geboorte. Nu, jaren later als een volwassen man achteraan in de twintig komt hij naar de Jordaan waar Johannes de mensen doopt terwijl ze hun zonden bekennen. Als Jezus uit het water boenkomt ziet hij in een visioen als het ware de donkere hemel van de boetepredikant Johannes de Doper openscheuren, er komt over hem een diep serene vrede, rustig als het neerstrijken van een duif en hij weet zich door God aangesproken. Hij hoort een innerlijke stem die hem zegt: ’Jongen, ik zie je graag leven. Je mag er zijn. ’Lucas, die altijd graag aanschouwelijk vertelt, schrijft dat de heilige geest ’in lichamelijke gedaante’ als een duif op hem neerdaalt. Dat de geest van God zich zou vermommen lijkt me wel heel eigenaardig en weinig terzake. Maar belangrijk is Jezus’ vreugdevolle bewustwording dat God van hem houdt. Die blijde zekerheid gaat hij onverwijld overal meedelen. Het is de kern van zijn blijde boodschap. Zijn doopsel is een ingrijpend genadevol moment dat richting geeft aan zijn leven.

Op die manier beleven wij doorgaans een doopselviering niet, althans wanneer de dopeling een kind is. Dat kan immers de grote levenskeuzen nog niet aan. Men wijst wel eens op het gevaar dat een christelijke gemeenschap alleen door kinderdoopsels nieuwe leden krijgt. Dreigt het bewuste geloven dat niet te verdwijnen?

Waarom blijven we dan toch jonge kinderen en zelfs babytjes dopen? Toch niet meer uit angst voor hel of vagevuur of voorgeborchte van de hel zoals men vroeger zei? Of is het alleen uit traditie en respect voor aloude waarden? Of om de familie nog eens samen te brengen om de geboorte te vieren? Dat zal allemaal zeker meetellen maar er is wel meer dan dat. Niet voor het bewustwording en engagement. Zonder te indoctrineren willen zij het kind helpen opgroeien tot een gelukkig mens, bevrijd van egoïsme. Ze willen het ook in contact brengen met goede mensen en kennis laten maken met de persoon van Jezus en zijn beeld van God, zijn onverwoestbare band met God die ons liefheeft.

En hopelijk ogen wij, volwassenen, aan de hand van de kinderen, Jezus en zijn en onze Vader steeds weer op nieuwe wijze leren kennen.

Herman.paulussen@hotmail.com 03/257.27.49