27-28 augustus

“Kom mannekens, aan tafel!”
Waarschijnlijk hebben de meesten onder ons nog verre –misschien heel verre- maar gelukkige herinneringen hoe we vroeger door moeder aan tafel geroepen werden. Die gezamenlijke maaltijden met veel toewijding klaargemaakt, waren zo belangrijk voor jong en oud. We leerden er ook hoe we ons horen te gedragen. Niet altijd als eerst bediend willen worden of het grootste stuk te krijgen.
Over zo’n alledaags werkelijkheid hebben de schriftlezingen het. Heel nuchter –het kan zelfs wat berekenend klinken- wijzen ze allebei op dat bescheiden tafelmanieren je verder brengen dan opdringerigheid, althans in de waardering van je medemensen. Die wijsheid van alle tijden hoorden we zowel in de eerste tekst van de genaamde jezus Sirach van zowat twee eeuwen voor onze tijdrekening als in de evangelielezing.

Op het tweede deel van dat evangelie wil ik even ingaan: Jezus’ oproep om niet zozeer verwanten en welstellende vrienden uit te nodigen, maar veeleer armen, gebrekkigen en blinden.
Mensen aan tafel vragen is op zich geen kleinigheid, zeker in onze maatschappij waar vele gezinnen meer dan vroeger op zichzelf zijn gaan leven en waar uit huis werkende ouders weinig tijd hebben om gastvrijheid te cultiveren. En nu vraagt Jezus zelfs dat we aan mensen die het minder goed hebben dat wij zelf voorrang zouden geven! En gastvrijheid is méér dan eten geven of liefdadigheid beoefenen: je stelt jezelf open voor je gast. Toch wel een hele opgave voor gastvrouw en gastheer en heel het ontvangend gezin!

Maar nu, met de vluchtelingencrisis, is die vraag nog veel ruimer geworden. Sommigen onder ons willen –terecht- hulp en opvang bieden aan alle mensen in nood. ‘We spelen dat wel klaar’ (om het in het Nederlands te zeggen). Sommige anderen wijzen daarentegen –ook terecht op de grenzen van onze draagkracht.
Laten we toch geen energie verspillen met mekaar daarover verwijten toe te sturen: over naïveteit enerzijds of hardvochtigheid anderzijds. Laten we uitgaan van de mensen waar het om gaat, vluchtelingen die alles moesten achterlaten om hun leven en hun gezin in veiligheid te brengen.
Dan zullen we, als goede huisvaders en huismoeders, gezamenlijk overleggen en ons samen inzetten om die medemensen zo goed mogelijk op een gastvrije en billijke manier op te vangen. Dat lijkt me de oproep van Jezus aan ons, nu.

Herman.paulussen@hotmail.com tel 03/257.27.49

Verwante berichten

2e zondag advent: 5-6 dec... _______________ _ Kromme wegen recht maken_ De advent is een uitermate rijke tijd op liturgisch vlak met mooie lezingen en het bijhorend ritueel van de adventskrans met
Preek 27-28 juni 2020 Wie u opneemt neemt mij op Mt 10,37-42 2Kon 4,8-16a Lieve mensen, Gewoonlijk spreek ik jullie aan als ’ Beste medegelovigen’ maar vandaag voel ik met wat
19-20 september 2020 Zondag 20 september 2020 Wat is eerlijk? Mt20,1-16 Jes 55,6-9 Deze parabel geeft allicht aanleiding tot discussie. Breng hem maar eens ter sprake, bijvoorbeeld seffens in de
24-25 september 2016 Sommige details in deze parabel klinken ons wellicht wat vreemd in de oren. Bijvoorbeeld dat die Lazarus hoopte op wat er van de tafel zou vallen. Dat
Startviering 20 september
08-09 aug.2020 Een zachte bries, een uitgestoken hand 10/08/2020 Daar zitten ze dan in hun boot: de apostelen – met Petrus aan het roer – op weg naar de
23-24 april 2016 Jezus’ nieuw gebod Hand 14,21-27 en Jo 13,31-35 In de kapel van mijn vroegere school hing boven het altaar een ongewoon kruisbeeld. Jezus droeg daar op zijn
22-23 jan. 2022/01/22/23 —Lc; 1,1-4 en 4,14-21 en 1 kor 12,12-30 De tweede helft van de voorbije week stond Nederland in rep en roer naar aanleiding van een reportage
30-31 januari 2016 Als predikant voel ik mij rechtstreeks aangesproken door deze twee schriftlezingen. – In de eerste is het de bange Jeremia die door Jhwh wordt aangepord om het
23-24-januari Gezalfd om aan armen de Blijde Boodschap te brengen ____24/01/2016 “De Heer heeft mij gezalfd om aan armen de Blijde Boodschap te brengen”. Dit zinnetje stond –
13-14 februari 2016 Beste medeparochianen, Een tijdje geleden las ik in de krant iets dat me wel raakte. Het ging over Yao Kouassi Gervais, of beter gezegd Gervinho – want