05-06 febr.

Blijkbaar waren er onder de christenen van Korinthe sommigen die niet geloofden in de opstanding van de doden.  Nu kunnen we terecht bezwaren hebben tegen termen als ‘opstanding’ of ‘verrijzenis’ die letterlijk zeggen dat een dood lichaam weer rechtop zou gaan staan. Dat kan toch niet! Want hoe moet het dan bijvoorbeeld na lijkverbranding?

Wat Paulus voorhoudt en wij met hem geloven is: dat de dood niet het einde van de menselijke persoon is.  Jezus zelf heeft dat heel beknopt uitgelegd aan de Sadduceeën.  Zij konden toch zelf in hun bijbel lezen hoe Jhwh zich in het branden braambos aan Mozes kenbaar maakte.  Hij zei: ’Ik ben de God van Abraham, de God van Isaak en de God van Jakob.’ Hij is geen God van doden maar van levenden.  Met andere woorden: als hij die aartsvaders nog bij naam kent, honderden jaren na hun aardse leven dan leven zij voor God.  Zo blijven leven, ook als wij hen niet meer zien of horen.  En zo is het met alle mensen.  Dat geloven wij.  Maar kunnen we het ook enigszins voorstellen?  Wellicht hadt u zelf wel eens een ervaring zoals wat Hanny Michaelis onder woorden bracht in volgend gedicht:

Jaren later

op een heldere middag

vol nuchtere geluiden

en bezigheden in een huis

dat je nooit heeft gekend

herinner ik mij plotseling

hoe zacht je ogen werden

als je me aankeek.

En even verschijn je mij

ten voeten uit, onverwacht

overgekomen uit het tijdloze.

Zo zacht zijn je ogen

dat ze mij verzoenen

met je weggaan, sneller

en onverwachter dan je komst.

Misschien kon u zelf zo wel eens ‘zien, soms, even’. Maar hoe moet het nu met ons lichaam? Doet een mens er mee zoals een volgroeide rups die haar cocon afstroopt en als een vlinder de dag in vliegt?

Of, meer filosofisch: kan je zeggen dat de mens, de persoon die in en aan een lichaam gegroeid en gerijpt is, dit bij de dood achterlaat en in een tijdloze werkelijkheid intreedt?

Of zullen we, weer met Paulus, erkennen dat alles, alles vergaat, alleen de liefde niet. Elke goedheid die ik ooit ontvangen heb of zelf betoond heb blijft altijd leven en vrucht dragen.

Herman.paulussen@hotmail.com       03/257.27.49

Verwante berichten

2e zondag advent: 5-6 dec... _______________ _ Kromme wegen recht maken_ De advent is een uitermate rijke tijd op liturgisch vlak met mooie lezingen en het bijhorend ritueel van de adventskrans met
16 aug. 2020 Beste mensen, De lezingen van vandaag lijken uit een hedendaagse kwaliteitskrant geknipt te zijn. Kan het actueler? Zowel de 1° als de 2° lezing heeft het over
04-05 juni 2016 Overweging 1 Koningen 17,17-24 Lucas 7,11-17 God laat zich ontroeren door uitzonderlijk lijden. En welk een lijden! In de eerste lezing gaat het om een moeder wier
21-22 mei 2016 Beste medegelovigen , Vandaag geen gemakkelijke lezingen die eigenlijk van ons veel geduld, heel veel geduld vragen. Als moeder van 5 kinderen kreeg ik wel eens de
19-20 febr. 20         Bemin uw vijanden, wat wil dat zeggen anno 2022         Lucas 6,27-38 “Bemin uw vijanden, doet wel aan die u haten…” “Als iemand u op de ene
23-24-januari Gezalfd om aan armen de Blijde Boodschap te brengen ____24/01/2016 “De Heer heeft mij gezalfd om aan armen de Blijde Boodschap te brengen”. Dit zinnetje stond –
27-28 februari 2016 Beste medegelovigen, Waarom gebeurt er zoveel kwaad? Wie is schuldig voor al dat kwaad? Waar heb ik dat verdiend? Hoe dikwijls horen we die vragen niet? Hoe
18-19-juli 2020 Mildheid en geduld 19/07/2020 In de eerste lezing uit het Boek Wijsheid horen we hoe God rechtvaardig is en met grote mildheid regeert over de mensen. Weliswaar
09-10 april 2016 Overweging Handelingen 5,27b-32.40b-41 Johannes 21,1-19 “Ik ga vissen,” zegt Petrus. “Wij gaan mee,” is het antwoord van de andere apostelen. Wat doe je, als je leven op
18-19 juni 2016 Beste Medegelovigen, Stel je eens even voor. Je ziet iemand , die aan het bidden is…en je komt er voorbij en die mens vraagt je…wat denken de