05-06 febr.

Blijkbaar waren er onder de christenen van Korinthe sommigen die niet geloofden in de opstanding van de doden.  Nu kunnen we terecht bezwaren hebben tegen termen als ‘opstanding’ of ‘verrijzenis’ die letterlijk zeggen dat een dood lichaam weer rechtop zou gaan staan. Dat kan toch niet! Want hoe moet het dan bijvoorbeeld na lijkverbranding?

Wat Paulus voorhoudt en wij met hem geloven is: dat de dood niet het einde van de menselijke persoon is.  Jezus zelf heeft dat heel beknopt uitgelegd aan de Sadduceeën.  Zij konden toch zelf in hun bijbel lezen hoe Jhwh zich in het branden braambos aan Mozes kenbaar maakte.  Hij zei: ’Ik ben de God van Abraham, de God van Isaak en de God van Jakob.’ Hij is geen God van doden maar van levenden.  Met andere woorden: als hij die aartsvaders nog bij naam kent, honderden jaren na hun aardse leven dan leven zij voor God.  Zo blijven leven, ook als wij hen niet meer zien of horen.  En zo is het met alle mensen.  Dat geloven wij.  Maar kunnen we het ook enigszins voorstellen?  Wellicht hadt u zelf wel eens een ervaring zoals wat Hanny Michaelis onder woorden bracht in volgend gedicht:

Jaren later

op een heldere middag

vol nuchtere geluiden

en bezigheden in een huis

dat je nooit heeft gekend

herinner ik mij plotseling

hoe zacht je ogen werden

als je me aankeek.

En even verschijn je mij

ten voeten uit, onverwacht

overgekomen uit het tijdloze.

Zo zacht zijn je ogen

dat ze mij verzoenen

met je weggaan, sneller

en onverwachter dan je komst.

Misschien kon u zelf zo wel eens ‘zien, soms, even’. Maar hoe moet het nu met ons lichaam? Doet een mens er mee zoals een volgroeide rups die haar cocon afstroopt en als een vlinder de dag in vliegt?

Of, meer filosofisch: kan je zeggen dat de mens, de persoon die in en aan een lichaam gegroeid en gerijpt is, dit bij de dood achterlaat en in een tijdloze werkelijkheid intreedt?

Of zullen we, weer met Paulus, erkennen dat alles, alles vergaat, alleen de liefde niet. Elke goedheid die ik ooit ontvangen heb of zelf betoond heb blijft altijd leven en vrucht dragen.

Herman.paulussen@hotmail.com       03/257.27.49

Verwante berichten

2e zondag advent: 5-6 dec... _______________ _ Kromme wegen recht maken_ De advent is een uitermate rijke tijd op liturgisch vlak met mooie lezingen en het bijhorend ritueel van de adventskrans met
04-05 juni 2016 Overweging 1 Koningen 17,17-24 Lucas 7,11-17 God laat zich ontroeren door uitzonderlijk lijden. En welk een lijden! In de eerste lezing gaat het om een moeder wier
3 januari 2016 Overweging Jes 60,1-6 Mt 2,1-12 Deze week vieren we het feest van Epifanie. Epifanie komt van Epifania, een Grieks woord dat ‘verschijning’ betekent. Gods verschijning in Jezus
30-31 januari 2016 Als predikant voel ik mij rechtstreeks aangesproken door deze twee schriftlezingen. – In de eerste is het de bange Jeremia die door Jhwh wordt aangepord om het
Bijbels Leerhuis We hopen onze zoektocht naar Jezus van Nazareth verder te zetten op woensdagavonden. Marcus blijft onze gids. Data: op woensdag 16 september 2020, 21 oktober 2020, 18
16-17 juli 2016 Het is u zeker opgevallen dat beide lezingen te maken hebben met gastvrijheid. Gastvrijheid is al vanaf de oudheid een deugd die diende beoefend te worden en
1 zondag advent :28-29 no... Een tijdje geleden waren mijn echtgenote Marcia en ik gezellig aan het tafelen met een ander koppel (laat ik ze Mireille en Leon noemen); Marcia had alweer
Nieuwsbrief OKRA
13-14 februari 2016 Beste medeparochianen, Een tijdje geleden las ik in de krant iets dat me wel raakte. Het ging over Yao Kouassi Gervais, of beter gezegd Gervinho – want
05 mei 2016 komt later.
zaterdag 15 jan 2022: eucharistieviering om 16.00 uur zondag 16 jan.2022: eucharistieviering om 10.30 uur zaterdag 22 jan 2022: eucharistieviering om 16.00 uur zondag 23 jan. 2022: