05-06 febr.

Blijkbaar waren er onder de christenen van Korinthe sommigen die niet geloofden in de opstanding van de doden.  Nu kunnen we terecht bezwaren hebben tegen termen als ‘opstanding’ of ‘verrijzenis’ die letterlijk zeggen dat een dood lichaam weer rechtop zou gaan staan. Dat kan toch niet! Want hoe moet het dan bijvoorbeeld na lijkverbranding?

Wat Paulus voorhoudt en wij met hem geloven is: dat de dood niet het einde van de menselijke persoon is.  Jezus zelf heeft dat heel beknopt uitgelegd aan de Sadduceeën.  Zij konden toch zelf in hun bijbel lezen hoe Jhwh zich in het branden braambos aan Mozes kenbaar maakte.  Hij zei: ’Ik ben de God van Abraham, de God van Isaak en de God van Jakob.’ Hij is geen God van doden maar van levenden.  Met andere woorden: als hij die aartsvaders nog bij naam kent, honderden jaren na hun aardse leven dan leven zij voor God.  Zo blijven leven, ook als wij hen niet meer zien of horen.  En zo is het met alle mensen.  Dat geloven wij.  Maar kunnen we het ook enigszins voorstellen?  Wellicht hadt u zelf wel eens een ervaring zoals wat Hanny Michaelis onder woorden bracht in volgend gedicht:

Jaren later

op een heldere middag

vol nuchtere geluiden

en bezigheden in een huis

dat je nooit heeft gekend

herinner ik mij plotseling

hoe zacht je ogen werden

als je me aankeek.

En even verschijn je mij

ten voeten uit, onverwacht

overgekomen uit het tijdloze.

Zo zacht zijn je ogen

dat ze mij verzoenen

met je weggaan, sneller

en onverwachter dan je komst.

Misschien kon u zelf zo wel eens ‘zien, soms, even’. Maar hoe moet het nu met ons lichaam? Doet een mens er mee zoals een volgroeide rups die haar cocon afstroopt en als een vlinder de dag in vliegt?

Of, meer filosofisch: kan je zeggen dat de mens, de persoon die in en aan een lichaam gegroeid en gerijpt is, dit bij de dood achterlaat en in een tijdloze werkelijkheid intreedt?

Of zullen we, weer met Paulus, erkennen dat alles, alles vergaat, alleen de liefde niet. Elke goedheid die ik ooit ontvangen heb of zelf betoond heb blijft altijd leven en vrucht dragen.

Herman.paulussen@hotmail.com       03/257.27.49

Verwante berichten

2e zondag advent: 5-6 dec... _______________ _ Kromme wegen recht maken_ De advent is een uitermate rijke tijd op liturgisch vlak met mooie lezingen en het bijhorend ritueel van de adventskrans met
Startviering 20 september
Kerstviering 25 december Kerst 2015. Zusters en Broeders , Het is weer kerst. Kerst annoo 2015. En nog steeds vieren wij de geboorte van onze Redder. De geboorte van een
23-24 september 25 e zondag dhj A 2023 Met een groepje kinderen tussen 10 en 12 jaar had ik een boeiend gesprek naar aanleiding van de parabel over de
20-21 augustus Als we de persmedia wat volgen merken we hoe het slechte nieuws daar overweegt.  Zelfs een eerder positief bericht wordt dikwijls nog aangekondigd met een sensationele negatieve
11-12 juli 2020 Beste medegelovigen, Met de “lockdown” van de voorbij maanden, heb ik heel veel in onze tuin gewerkt. Ik heb genoten van de natuur dank zij de warme
01 september Beste medegelovigen Maandag beginnen de scholen weer. En tegen het einde vakantie geldt dat bekende dubbel gevoel: van de ene kant zullen we het missen, die vrijheid,
27-28 februari 2016 Beste medegelovigen, Waarom gebeurt er zoveel kwaad? Wie is schuldig voor al dat kwaad? Waar heb ik dat verdiend? Hoe dikwijls horen we die vragen niet? Hoe
15 augustus Maria tenheme... Beste medegelovigen, In welke kerk je ook gaat, er branden altijd kaarsjes, en veruit de meeste van die kaarsjes, die  branden aan het beeld van Maria. ‘Sta
03-04 september 2016 “Als iemand naar mij komt, die zijn vader en moeder, zijn vrouw en kinderen, zijn broers en zusters, ja zelfs zijn eigen leven niet haat, kan hij
15 aug. 2020 Beste medegelovigen, 15 aug 2020 Misschien denken jullie zoals ik bij de eerste lezing: Wat is dat allemaal? Wat hebben we nu aan een spookverhaal over een