09-10 september

23 zondag door het jaar A                                                   9-10 sept 2023

Beste medegelovigen,

Vermanen, berispen, verantwoordelijkheid nemen ten aanzien van je naaste: dat is het onderwerp van de lezingen van vandaag. Het klinkt ons heel bekend in de oren, in deze tijd van het jaar misschien nog meer dan anders. Want het is begin september, dus zijn er weer een paar honderdduizend kinderen en jongeren de schoolpoort binnengestapt. Opnieuw wordt het een zoeken en tasten naar de juiste houding, naar het evenwicht tussen ernst en lach en tussen studie, hobby en spel. En ook opnieuw zullen de leerkrachten vermanen en bijsturen en, als het echt niet anders kan, ook straffen. Wellicht is dit ondertussen allemaal al gebeurd, want er zijn al twee schooldagen voorbij, dus zullen enkele leerlingen al wel geprobeerd hebben hoever ze kunnen gaan. En veel leerkrachten zullen al hebben uitgemaakt hoever ze die klas en die leerling kunnen laten gaan. Want ze zijn niet alleen leerkracht, ze zijn ook opvoeder, en ze moeten die jongeren leren waar hun mogelijkheden en hun grenzen liggen.

Vermanen, berispen, verantwoordelijkheid nemen: ons leven is een opeenvolging van wenken, adviezen, waarschuwingen en ga zo maar door. Ze maken deel uit van elke gemeenschap, of dat nu een school, een gezin, een sportploeg, een bedrijf, een parochie of iets anders is waar mensen samenleven. En waar ze er geen deel van uitmaken, loopt het fout. In een school zonder discipline lopen de leerlingen op de duur verloren. Een gezin waar geen lijnen uitgezet worden, loopt het risico uit elkaar te vallen. En in een bedrijf zonder degelijke leiding gebeuren er gegarandeerd arbeidsongevallen.

Niet te verwonderen dus dat de Heer ons op onze verantwoordelijkheid wijst. Hij heeft ons immers aan elkaar toevertrouwd. In de eerste lezing zegt Hij dat, als we iemand die in de fout gaat niet waarschuwen, we medeverantwoordelijk zijn voor de mogelijk slechte afloop. Het past helemaal in de lijn van het gebod dat Jezus ons gaf: Bemin uw naaste gelijk uzelf. Het is dus de liefde die de leidsman moet zijn bij vermaning en berisping. Terechtwijzen wil niet zeggen: gelijk willen hebben of gelijk willen krijgen. Het wil wél zeggen: iemand het rechte pad wijzen, zodat hij niet verloren loopt, maar terechtkomt waar hij moet zijn.

Zusters en broeders, ik weet het, in een tijd waarin iedereen zo sterk uit is op het eigen gelijk en op de eigen vrijheid, is bijsturen niet vanzelfsprekend. Het wordt dikwijls ook niet aanvaard, want ‘ik ben toch baas over mijn eigen leven, zeker?!’ Dus haken velen af. Ouders weten dikwijls niet eens in welke school hun kinderen zitten, wat ze op straat uitspoken, en waar ze al die duren spullen vandaan halen. Leerkrachten geven het soms op omdat niets helpt, omdat ze tegengewerkt worden, en dikwijls erger. Gezinnen vallen uit elkaar omdat de kinderen heel andere wegen gaan dan hun ouders.

En toch blijft de verantwoordelijkheid, toch mogen we het nooit opgeven te luisteren, te vermanen waar nodig, en vooral te bemoedigen. Want dat moet de kern zijn van elke vermaning: bemoedigen. Vermanen is een uiting van vertrouwen. Vermanen wil immers zeggen: ik ben er zeker van dat je beter kunt, dat je beter bent dan je laat zien. En vermanen kun je niet alleen met woorden, maar nog meer met daden. Gods liefde voorleven is spreken zonder woorden. Een goed voorbeeld is wellicht veel sterker dan duizend vermanende woorden.

Zusters en broeders, je herinnert je dat Jezus een paar zondagen geleden tegen Petrus zei: ‘Gij zijt Petrus, en op deze steenrots zal Ik mijn Kerk bouwen.’ En Hij voegde eraan toe: ‘Wat gij zult binden op aarde, zal ook in de hemel gebonden zijn, en wat gij zult ontbinden op aarde, zal ook in de hemel ontbonden zijn.’ Dat zei Hij tegen Petrus, die Hij als zijn vervanger aanstelde. Vandaag zegt Hij pal dezelfde woorden tot al zijn leerlingen. Dat toont aan hoe belangrijk Hij die verantwoordelijkheid tegenover de naaste vindt. Hij zegt die woorden ook tot ons, want ook wij zijn zijn leerlingen. Laten we er dus werk van maken, als goede christenen.

En ten slotte: als ‘vermanen’ niet wil zeggen: ‘Ik zie u graag’, dan zijn we niet goed bezig. Amen

Verwante berichten

2e zondag advent: 5-6 dec... _______________ _ Kromme wegen recht maken_ De advent is een uitermate rijke tijd op liturgisch vlak met mooie lezingen en het bijhorend ritueel van de adventskrans met
05-06 febr. Blijkbaar waren er onder de christenen van Korinthe sommigen die niet geloofden in de opstanding van de doden.  Nu kunnen we terecht bezwaren hebben tegen termen als
10-11 augustus 2024 Midden in het B-jaar waarin het Marcusevangelie gelezen wordt, is er een inlas van vijf zondagen (de 17de tot en met de 21ste  ), van 21 juli
26-27 maart 2022 De vreugde van het thuis komen                                                    27/03/2022                                  De rode draad doorheen de twee lezingen van vandaag is de vreugde van het terug thuis komen. De eerste lezing
30-31 juli 2016 De lezingen zijn deze zondag wel heel goed op elkaar afgestemd. In alle drie, dus ook de brief van Paulus die we niet hoorden, gaat het over
8-9 jan 2022 Zondag 9 januari 2022 Jezus laat zich dopen. Jes 42, 1-4, 6-7 Lc3, 15-16.21-22 Sinds ik hier in de parochie dienst doe heb ik al heel wat
24-25 september 2016 Sommige details in deze parabel klinken ons wellicht wat vreemd in de oren. Bijvoorbeeld dat die Lazarus hoopte op wat er van de tafel zou vallen. Dat
15-16 jan . HOMILIE VAN DE 2E ZONDAG VAN DE TIJD DOOR HET JAAR C Op deze tweede zondag door het jaar  verwelkomen we de Heer  die nooit ophoudt ons
27-28 februari 2016 Beste medegelovigen, Waarom gebeurt er zoveel kwaad? Wie is schuldig voor al dat kwaad? Waar heb ik dat verdiend? Hoe dikwijls horen we die vragen niet? Hoe
1-2 jan.2022 Beste broeders en zusters 1-2 jan 2022 Vandaag lezen we in het Evangelie over mensen die in de stand van de sterren lezen dat er iets bijzonders
Startviering 20 september