05-06 febr.

Blijkbaar waren er onder de christenen van Korinthe sommigen die niet geloofden in de opstanding van de doden.  Nu kunnen we terecht bezwaren hebben tegen termen als ‘opstanding’ of ‘verrijzenis’ die letterlijk zeggen dat een dood lichaam weer rechtop zou gaan staan. Dat kan toch niet! Want hoe moet het dan bijvoorbeeld na lijkverbranding?

Wat Paulus voorhoudt en wij met hem geloven is: dat de dood niet het einde van de menselijke persoon is.  Jezus zelf heeft dat heel beknopt uitgelegd aan de Sadduceeën.  Zij konden toch zelf in hun bijbel lezen hoe Jhwh zich in het branden braambos aan Mozes kenbaar maakte.  Hij zei: ’Ik ben de God van Abraham, de God van Isaak en de God van Jakob.’ Hij is geen God van doden maar van levenden.  Met andere woorden: als hij die aartsvaders nog bij naam kent, honderden jaren na hun aardse leven dan leven zij voor God.  Zo blijven leven, ook als wij hen niet meer zien of horen.  En zo is het met alle mensen.  Dat geloven wij.  Maar kunnen we het ook enigszins voorstellen?  Wellicht hadt u zelf wel eens een ervaring zoals wat Hanny Michaelis onder woorden bracht in volgend gedicht:

Jaren later

op een heldere middag

vol nuchtere geluiden

en bezigheden in een huis

dat je nooit heeft gekend

herinner ik mij plotseling

hoe zacht je ogen werden

als je me aankeek.

En even verschijn je mij

ten voeten uit, onverwacht

overgekomen uit het tijdloze.

Zo zacht zijn je ogen

dat ze mij verzoenen

met je weggaan, sneller

en onverwachter dan je komst.

Misschien kon u zelf zo wel eens ‘zien, soms, even’. Maar hoe moet het nu met ons lichaam? Doet een mens er mee zoals een volgroeide rups die haar cocon afstroopt en als een vlinder de dag in vliegt?

Of, meer filosofisch: kan je zeggen dat de mens, de persoon die in en aan een lichaam gegroeid en gerijpt is, dit bij de dood achterlaat en in een tijdloze werkelijkheid intreedt?

Of zullen we, weer met Paulus, erkennen dat alles, alles vergaat, alleen de liefde niet. Elke goedheid die ik ooit ontvangen heb of zelf betoond heb blijft altijd leven en vrucht dragen.

Herman.paulussen@hotmail.com       03/257.27.49

Verwante berichten

2e zondag advent: 5-6 dec... _______________ _ Kromme wegen recht maken_ De advent is een uitermate rijke tijd op liturgisch vlak met mooie lezingen en het bijhorend ritueel van de adventskrans met
05.07.2020 Mt.11,25-30 Het woord “Vakantie” is afgeleid van het latijnse ‘vacatio’ dat staat voor vrij van verplichtingen. De vakantietijd is dus een periode waarin een persoon zijn gewoonlijke
25-26 september 2020 Beste christenen van Antwerpen In de naam van Jezus Christus doe ik hier een oproep. Liefde geeft moed en wij streven allemaal naar geluk, en eensgezindheid; we
Preek 20-21 juni 2020 Wees niet bang. Wees niet bevreesd. Wees dus niet bevreesd.’ Zusters en broeders, drie keer zegt Jezus dat we niet bang moeten zijn, maar we weten dat
2-3 april 2016 Beste mensen, Na zijn kruisdood is Jezus na drie dagen met Pasen verrezen, en toch heerste er nog onrust bij Jezus’ volgelingen. De leerlingen van Jezus waren
26-27 febr.2022 Beste medegelovigen, Het lijkt vandaag wel de dag van de spreekwoorden en de zegswijzen. Het begint al in de eerste lezing. ‘Aan de vruchten van de boom
16-17 april 2016 Komt nog
23-24 april 2016 Jezus’ nieuw gebod Hand 14,21-27 en Jo 13,31-35 In de kapel van mijn vroegere school hing boven het altaar een ongewoon kruisbeeld. Jezus droeg daar op zijn
9-10 januari 2016 Zondag 10 januari 2016 Jezus gaat zich laten dopen. Lc3,15-16.21-22 Als wij horen spreken over een doopsel zien we waarschijnlijk in onze verbeelding een babytje op de
27 december: Heilige Fami... Lc 2,41-52 1Sam , 20-28 Het liturgisch kalender noemt deze zondag: “Feest van de Heilige Familie, Jezus, Maria en Jozef.” Daarbij worden de broers en zussen van
vieringen weekend 11-12-juli 2020 eucharistieviering weekend 18-19 juli 2020 gebedsviering weekend 25-26 juli 2020 eucharistieviering weekend 1-2 aug.2020 eucharistieviering weekend 8-9 aug.2020 eucharistieviering zaterdag 15 aug.2020 eucharistieviering zondag