“Als iemand naar mij komt, die zijn vader en moeder, zijn vrouw en kinderen, zijn broers en zusters, ja zelfs zijn eigen leven niet haat, kan hij mijn leerling niet zijn”
…..
“ Zo kan niemand van u mijn leerling zijn als hij zich niet losmaakt van al wat hij bezit”
…
Ik moet u eerlijk bekennen dat de voorbije dagen deze uitspraken door mijn hoofd bleven gaan. Een meer dan een gewone tegenzin heb ik deze week moeten overwinnen om me aan deze preek te zetten.
Ik die geloof dat het toch haalbaar moet zijn om Jezus voorbeeld te volgen,
was enigszins onthutst. Is het welzinvol om de poging te ondernemen christen te worden, als je deze woorden hoort?

Daarenboven:De evangelielezingen de voorbije weken waren al niet zo leuk, herinner je nog die lezing over de te smalle deur?
Maar geef toe deze van vandaag overschreidt toch de grens van het menselijke.
Kunnen we het deze week niet over iets gezelligers hebben dan weer een keer een evangelielezing die benadrukt hoe zwaar en moeilijk geloven is?
dacht ik bij mezelf. Maar dat kan niet, dus ging ik op zoek naar een verklaring voor woorden die je bij een eerste lezing moeilijk kan verzoenen met de ‘blijde boodschap’

Vandaag las ik in een krant een interview met een antwerpse schepen die stelde gelukkig te zijn te behoren tot een partij die het soms te strek en te hard stelt waarover het gaat. Alhoewel ik niet tot die partij behoor heb ook ik soms de neiging om mijn mening op een ongenuanceerde wijze te uiten. Zo van “ we hebben zo veel dat we alle vluchtelingen kunnen toelaten” of “alle bankiers zijn geldwolven, enkel hun eigen belang telt dat hebben ze bewezen door de bankencrissics” Het gebeurt wel eens dat ik in een discutie de dingen zo hard verwoord, dat ik de zaken zo zwart-wit stel, dat ik later daarop aangesproken word. “meende je het echt wat je hebt gezegd” vraagt men mij dan en dan moet ik algauw bekennen dat ik het zo extreem niet bedoelde;Maar dat ik het zo stelde om mijn punt duidelijk te maken.

Met zijn uitspraken wil Jezus iets duidelijk maken . Hij was op weg naar Jeruzalem en stelt vast dat steeds meer mensen naar hem toekomen en zijn leerling willen worden. Wij zouden vandaag zeggen dat hij de nieuwe hype is,de nieuwe goeroe die even vlug zal verdwijnen als dat de hype gekomen is. Maar Jezus wil dat zijn verhaal blijvend is.
Jezus waarschuwt de mensen in een sterke taal zodat ze het goed begrijpen: zijn leerling worden en blijvend-zijn is niet vrijblijvend.
Wie mee wil, is welkom. Want zoals hij gegerpen gegrepen werd door de boodschap van Gods bevrijdende liefde, zo hoopt hij dat anderen ook daardoor gegrepen worden, omdat die liefdevolle- ik zal er altijd zijn voor U -God voor hem zo bevrijdend is.

Maar zegt Jezus :Mij volgen is niet vrijblijvend. Het wordt geen ‘walk in de park’ zouden we vandaag zeggen Het wordt niet zomaar automatisch een succesverhaal. Het vraagt moeite, overleg en inspanning
Als je mee die weg wil gaan ben je best goed voorbereid, waarschuwt Jezus; net zoals bij het bouwen van een toren , dan moet je ook best eerst een begroting maken om te zien dat je genoeg geld hebt om het af te kunnen maken.
Als je mijn weg wil gaan, zegt Jezus, is het aan te raden vooraf goed te overleggen want eenvoudig wordt het niet; Net zoals met oorlog en vrede . Bezin eer je begint , je gaat toch geen conflict aan als je weet dat je het niet kan halen omdat de tegenstand te sterk is.
Als je mijn leerling wil zijn stel Jezus moet je kunnen loslaten, je niet vastklampen aan de zekerheden van je familie, je niet laten verlammen door je bezit, want je moet vrij kunnen handelen

Wil je echt mijn leerling zijn? Vraagt Jezus ons vandaag. Om te voorkomen dat we te snel zouden JA zeggen wordt er bij gevraagd ‘ en wat mag dat je kosten? En dan gaat het niet over onze potemonne of de collecteschaal, en ook niet of we regelmatig naar de kerk gaan of regelmatig bidden. Het gaat er vooral om of we bereid zijn heel bewust Jezus-boodschap toe te laten in ons leven, of we bereid zijn in het voetspoor van Jezus van Nazareth mensen te helpen, te dienen , bij te staan, op te vangen, te troosten;

Het evangelie roept ons niet op zoals sommigen dat vroeger voorhielden om ons volledig te onthechten, om uit de wereld te treden en aan de wereld te verzaken en niet te genieten van het leven. Jezus was iemand die kon feesten, de bruiloft van kanaaan is ons allen bekend en ook het laatste avondmaal was een feestgebeuren;
Jezus kleeddde zich zoals iedereen ;
hij woonde in een huis zoals iedereen,
hij at , dronk, lachte en feeste zoals iedereen
hij hield van zijn vader en moeder, zijn broers en zusters , zijn vrienden en vriendinnen, zoals iedereen
maar hij is ook gegrepen door het visioen van die nieuwe wereld en daaraan wil hij zich ten volle geven: het waarmaken van die nieuwe wereld hier op aarde. Hij weet dat dat verdomd niet eenvoudig of gemakkelijk zal zijn, maar hij is voorbereid om eraan te beginnen en vol te houden, gesterkt door het geloof in zijn Vader,
Dat is hetgeen waar wij vandaag door deze lezing worden toe opgeroepen
niet om onze ouders, broers, zussen of vrienden de haten, Er wordt ons niet gevraagd om ons los te maken van de wereld waarin we leven
maar we worden aan gespoord:om ons voorbereid in te zetten voor het Rijks gods hier op aarde, hier en nu,
en vooral niet op te geven bij de eerste tegenslag, het mag ons wat kosten aan inzet en doorzetting.