10-11 april 2022

Preek voor 2de Paaszondag door Jaar C 2022

Een klein groepje radeloze en bange mannen, dat zijn de apostelen na de kruisiging en de dood van Jezus. zij zijn ook kwaad op zichzelf. Waarom hebben ze alles achter zich gelaten en zijn ze Jezus gevolgd? Wat blijft er over van hun hoop op een belangrijke functie in zijn koninkrijk? Maar welke vraag ze zich ook stellen, het enige antwoord is moedeloosheid, woede, verbittering, en tegelijk ook angst dat hun hetzelfde lot wacht als Jezus.

En wat doet Jezus? Het eerste wat Hij zegt is: ‘Vrede zij u’: geen verwijten om hun vlucht, hun verraad, hun verbittering, maar vrede. En die vrede geeft een kracht die zij vroeger niet hadden. Drie keer wenst Jezus vrede toe, en dat doet Hij omdat Hij weet dat vrede niet altijd gemakkelijk is. Want vrede kan je alleen in stand houden of tot stand brengen als je kunt vergeven. Vandaar zijn zegening: ‘Als gij iemand zijn zonden vergeeft, zijn ze vergeven. Als gij ze niet vergeeft, zijn ze niet vergeven.’ Wees vergevensgezind.

Hij gaat in hun midden staan, en laat hun zijn handen en zijn zijde zien. Zo groot is Gods meevoelen met menselijk leed dat zijn Zoon Jezus een vreselijke dood heeft moeten ondergaan. Ook aan ons toont Hij dus zijn wonden. God staat immers niet boven ons, en Hij is niet onbereikbaar ver van ons verwijderd. Nee, Hij staat midden onder ons en midden in ons leven. Een leven dat vreugde kent, maar ook verdriet. Dat geluk kent, maar ook pijn en lijden.

Zusters en broeders, vóór de verrezen Heer aan de apostelen verscheen, zaten ze achter gesloten deuren, door moedeloosheid en pessimisme opgesloten in zichzelf. Misschien overkomt ons dat soms ook: dat we opgesloten zitten in onszelf, in ons verdriet, in ons pessimisme, maar ook in ons egoïsme en onze onverschilligheid. Het zou goed zijn als we, net als de apostelen, tot inzicht zouden komen dat het zonder Jezus niet gaat om iets te maken van ons leven. 

‘Vrede zij u’ zegt Jezus ook tegen ons, en ook aan ons laat Hij zijn wonden zien als teken dat Hij mens is zoals wij, en dat ook Hij weet wat pijn en lijden is. Pijn en lijden die niet moeten uitmonden in ontgoocheling en verbittering, maar die kracht worden als we Jezus toelaten in ons leven, en als we net als de apostelen vervuld zijn van vreugde als we Hem zien. Want dan zijn we geen bange en verbitterde meer, maar mensen die kracht vinden in ons geloof. Dan gaan we niet meer ten onder aan zelfbeklag en aan vragen zonder antwoord, maar hebben we aandacht voor onze medemensen die misschien ergere miserie meemaken dan wij.

Laten we ons in deze vreselijke tijd van pijn en lijden om de afschuwelijke Russische misdaden in Oekraïne spiegelen aan de apostelen en aan Thomas. Laten ook wij dus zoals Thomas bidden tot Jezus: ‘Mijn Heer en mijn God’, en laten we ons geloof uitdragen zoals de apostelen. Ons geloof dat ons als mens en als christen kracht geeft door onze ontmoeting met Jezus.

Verwante berichten

2e zondag advent: 5-6 dec... _______________ _ Kromme wegen recht maken_ De advent is een uitermate rijke tijd op liturgisch vlak met mooie lezingen en het bijhorend ritueel van de adventskrans met
17 september 2016 Beste medegelovigen, Toen ik de lezingen van dit weekend onder mijn ogen kreeg, dacht ik…..daar gaan we weer. De zoveelste keer dat we lezingen hebben over de
bijbels leerhuis Bij Markus op zoek naar de Jezus van toen. je kan mee op stap in een van deze twee groepen: op 13.30uur op Maandag : 19 september
19-20 september 2020 Zondag 20 september 2020 Wat is eerlijk? Mt20,1-16 Jes 55,6-9 Deze parabel geeft allicht aanleiding tot discussie. Breng hem maar eens ter sprake, bijvoorbeeld seffens in de
1 zondag advent :28-29 no... Een tijdje geleden waren mijn echtgenote Marcia en ik gezellig aan het tafelen met een ander koppel (laat ik ze Mireille en Leon noemen); Marcia had alweer
2-3 april 2022 Jezus heeft ons geen geschriften nagelaten. Het mooie en zeer menselijk verhaal over hem dat we nu bespreken ontbreekt in de oudste handschriften. Pas na een paar
17-18 dec.2021 2021-12-18/19 P Van der Straten Lucas 1,39-56 Micha 5,1-4a Twee vrouwen in blijde verwachting ontmoeten elkaar. Wat moet daar allemaal niet verteld zijn? Het verlangen om elkaar
1 november: Allerheiligen Beste medegelovigen, We weten allemaal wat het betekent zich eens’ zalig voelen, zich gelukkig voelen. We hebben van die momenten waar we ondervinden dat het leven meevalt,
12-13 maart 2016 “Ook ik veroordeel u niet; ga heen en zondig van nu af niet meer” Dikwijls worden we in de evangelielezingen geconfronteerd met twee vormen van godsdienstigheid waarbij
25-26 juli 2020 Beste medegelovigen Vorige week vertelde Jezus drie parabels over het Rijk der hemelen, vandaag voegt Hij er drie aan toe: de parabel van de verborgen schat, van
6-7 augustus 2022 “waakzaam blijven” In de eerste lezing hoorden we een meditatie op het boek Exodus. We lezen dat aan het Joodse volk in ballingschap in Egypte, van tevoren